Είναι η μέθοδος που γίνονται τομές ή τομή (1-4 εκ.) ανάλογα με το μήκος της επέμβασης που απαιτείται στο σώμα του ασθενή. Τοποθετούνται στις οπές σωλήνες (κάνουλες) δια των οποίων εισάγονται εργαλεία και υλικά γι την επέμβαση.
Είναι από τις μοντέρνες μεθόδους που σίγουρα με την πάροδο του χρόνου θα βελτιωθεί αρκετά και σίγουρα θα αντικαταστήσουν κλασικές προσπελάσεις σε αρκετές παθήσεις στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης.
Με τη μέθοδο αυτή γίνονται μικρότερες κακώσεις στη περιοχή της επέμβασης με λιγότερη αιμορραγία (απώλεια αίματος) και συνήθως η παραμονή στο νοσοκομείο είναι πιο σύντομη. Σε ορισμένες παθήσεις έχει σχεδόν καθιερωθεί όπως στη κυφωπλαστκή ή τη σπονδυλοπλαστική.
Σε περιπτώσεις που στην επέμβαση θα πρέπει να περιληφθούν αρκετά σπονδυλικά διαστήματα όπως σε μια μακρυά σπονδυλοδεσία τότε τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο χειρουργικός χρόνος γίνεται πολύ μεγαλύτερος από τη κλασσική προσπέλαση και το κοσμιτικό αποτέλεσμα των αρκετών οπών στο δέρμα δεν είναι καθόλου ικανοποιητικό. Στις προσπελάσεις αυτές ορισμένοι συγκρίνουν τις κακώσεις κυρίως των μυών σχεδόν όμοιες με τη κλασσική επέμβαση αφού οι πολλαπλές οπές στους παρασπονδυλικούς μύες προκαλούν σοβαρές βλάβες και συρικνώσεις.
