Dr. Κωνσταντίνος Ζαχαρίου MD, PhD ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ
Ειδικός Συνεργάτης Απολλώνειου Ιδιωτικού Νοσοκομείου Λευκωσίας
ελ

Σκολίωση Ενηλίκων

Σκολίωση Ενηλίκων
Σπονδυλικής
Στήλης

Λέγοντας σπονδυλική παραμόρφωση στους ενήλικες εννοούμε τις μη φυσιολογικές καμπύλες που εμφανίζονται στους ασθενείς που έχουν συμπληρώσει την ηλικία της ωρίμανσης του σκελετού δηλαδή μετά την ηλικία των δέκα οκτώ ετών.

Οι παραμορφώσεις αυτές (σκολιωτικές καμπύλες) μπορεί να είναι αποτέλεσμα προϋπάρχουσας εφηβικής σκολίωσης γνωστής η παραμελημένης και εκφυλιστικής σκολίωσης (de novo). Αρκετές φορές η πρώτη διάγνωση έρχεται στην ηλικία των 40-50 ετών με κύριο ενόχλημα το πόνο στη ΣΣ ή κάτω χαμηλά στη μέση. Σε ασθενείς άνω των 70 ετών η συχνότητα είναι 30%. Οι σκολιώσεις της παιδικής ή εφηβικής ηλικίας με τη πάροδο του χρόνου επιδεινώνονται και με τις εκφυλιστικές αλλοιώσεις της ηλικίας δημιουργούν τα αίτια για πίεση στο νευρικό ιστό (ρίζες, νωτιαίο μυελό) με αποτέλεσμα την οσφυαλγία ή οσφυοϊσχιαλγία ή πόνο στους γλουτούς. Ακόμα εμφανίζεται παραμόρφωση στο σώμα, κλίση του κορμού προς τα εμπρός η και το πλάι, ανάλογα με τη παραμόρφωση δημιουργώντας την εκτός ισόρροπης θέσης του σώματος.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Ανάλογα με την ηλικία που εμφανίζεται την διακρίνουμε σε βρεφική, νηπιακή, παιδική, εφηβική και ενηλίκων ή σε πρώιμη και όψιμη σκολίωση και ενηλίκων. Διάφορα αίτια δημιουργούν σκολίωση και χωρίζεται σε συγγενή, νευρομϋική-παραλυτική, από σύνδρομο, λειτουργική (κακή στάση) και η μεγάλη κατηγορία (90%) η ιδιοπαθής.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση δεν είναι δύσκολη ιδιαίτερα αν συνυπάρχει ασυμμετρία και ανισορροπία στο σώμα. Το ιστορικό, οι απλές ακτινογραφίες, η αξονικά και μαγνητική τομογραφία είναι πολύτιμα εργαλεία για διάγνωση αλλά και για εντόπιση των αιτίων του πόνου. Ακόμα η CT-μυελογραφία, το μπλοκ με εκχύσεις φαρμάκων των νεύρων και των αρθρώσεων μπορεί να βοηθήσουν.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη φυσιοθεραπεία ιδιαίτερα η άσκηση για μυϊκή ενίσχυση (σπουδαιότερο όλων) οι εγχύσεις φαρμάκων στις αρθρώσεις ή στις ρίζες, οι κηδεμόνες στήριξης (μόνο για το πόνο, όχι για διόρθωση), τα αντιφλεγμονώδη και παυσίπονα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν. Αν παρά την σωστή και συστηματική συντηρητική θεραπεία δεν βοηθήσουν τότε η χειρουργική θεραπεία έχει τον λόγο που το είδος της εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία, την ευκαμπτότητα της παραμόρφωσης, το ιστορικό του ασθενούς και τη ποιότητα του οστού. Η εκσεσημασμένη οστεοπόρωση είναι αντένδειξη για χειρουργείο. Οι χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν τη περιορισμένη οπίσθια, τη μακρυά οπίσθια σπονδυλοδεσία, με ή χωρίς οστεοτομίες. Αν συνυπάρχει πίεση νεύρων θα απαιτηθεί απελευθέρωση αυτών που πιέζουν (δίσκοι, οστεόφυτα, σύνδεσμοι κλπ.). Βασικός κανόνας στη χειρουργική θεραπεία της σκολίωσης των ενηλίκων είναι ο βαθμός της διόρθωσης να μην επιδιώκεται το μέγιστο δυνατόν αλλά το αναγκαίο, δεν είναι όπως οι εφηβικές σκολιώσεις.