Δίσκος μεσοσπονδύλιος

Η εκφύλιση και προοδευτική καταστροφή του μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι συνδεδεμένη με τη πρόοδο της ηλικίας χωρίς να σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι θα εμφανίσουν πόνο λόγω των αλλοιώσεων στους δίσκους. Συνήθως είναι πάθηση εξελικτική και αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα επηρεάζει τη ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

Έννοιες όπως η σπονδυλαρθρίτιδα, η σπονδυλική στένωση (αυχενική ή οσφυϊκή), η εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση, η εκφυλιστική σκολίωση σχετίζονται και συνδυάζονται τις περισσότερες φορές με την εκφυλιστική δισκική νόσο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η συμπτωματική δισκική νόσος οδηγεί σε χρόνιο ήπιο και βαθύ πόνο στη μέση (οσφυαλγία) που δυνατό να επεκτείνεται στα ισχία, στους γλουτούς ή μηρούς κατά τη βάδιση. Σποραδικά μούδιασμα ή αδυναμία στα γόνατα, τα χέρια και στα δάκτυλα μπορεί να υπάρχουν. Πόνος μπορεί να προκληθεί ή και να αυξηθεί κατά το σκύψιμο, το κάθισμα, την έγερση ή τη στροφή του κορμού. Αν η εκφύλιση αφορά τους αυχενικούς δίσκους τότε τα ενοχλήματα επεκτείνονται προς το κεφάλι ή τους ώμους, τους βραχίονες ή τα χέρια και αρκετές φορές υπάρχει πονοκέφαλος και ίλιγγος. Μετά από ατύχημα δυνατόν να εμφανιστεί πόνος από τον τραυματισμένο δίσκο και να μετατραπεί σε χρόνιο πρόβλημα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία της πάθησης αυτής είναι πρώτιστα συντηρητική, εξαρτώμενη βεβαίως και από το στάδιο της. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη ζώνη οσφύος, τη φυσιοθεραπεία ιδίως την ελεγχόμενη και ειδική εκγύμναση των μυϊκών ομάδων της ΣΣ, αντιφλεγμονώδη και παυσίπονα φάρμακα, ακόμα τοπικές εγχύσεις δυνατό να προσφέρουν παροδική ανακούφιση. Το σπουδαιότερο όλων είναι η εκπαίδευση των ατόμων με τη πάθηση αυτή, στο πως θα πρέπει να ενεργούν κατά τις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Η χειρουργική αντιμετώπιση δίνει λύση σε αρκετούς ασθενείς. Θα πρέπει να προηγηθεί σοβαρή και καλή συντηρητική αντιμετώπιση που αν για τρεις-τέσσερεις μήνες δεν αποδώσει τότε μόνο θα πρέπει να αποφασιστεί η επέμβαση. Ιδιαίτερα αν δεν υποχωρεί ο πόνος στη μέση ή στον αυχένα που περιορίζει τη δραστηριότητα του ασθενούς, αν συνεχίζει το μούδιασμα και η αδυναμία στα πόδια ή χέρια, ή αν η ορθοστασία ή η βάδιση γίνεται με δυσκολία.

Πριν το χειρουργείο ο γιατρός θα πρέπει να ελέγξει και να καταγράψει λεπτομερώς τη νευρική λειτουργία, τη μυϊκή ισχύ, τη κινητικότητα των σπονδυλικών διαστημάτων, ακόμα να κάνει λεπτομερή έλεγχο με απλές ακτινογραφίες, αξονική και μαγνητική τομογραφία και σε ορισμένες περιπτώσεις με δισκογραφία.

Σε προχωρημένες περιπτώσεις που η πίεση στα νεύρα είναι χρόνια, με έντονα προβλήματα ιδίως νευρολογικά δυνατόν η χειρουργική να μην αποδώσει τα αναμενόμενα.