Μυελοπάθεια

Η αυχενική μυελοπάθεια από τη στένωση και τη πίεση του μυελού εμφανίζεται πολύ συχνά μετά την ηλικία των 70 ετών σε ποσοστό 90%, η εμφάνιση της αρχίζει μετά την ηλικία των 55 ετών.

Η εγκατάστασή της είναι αθόρυβη, ύπουλη και προοδευτική ανάλογα με τις σπονδυλαρθριτικές αλλοιώσεις της αυχενικής σπονδυλικής στήλης. Τα οστεόφυτα αυξάνονται οι σύνδεσμοι και οι θύλακοι των αρθρώσεων υπερτρέφονται, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος εκφυλίζεται και προέχει στο σωλήνα με αποτέλεσμα την πίεση του νευρικού ιστού που επιδεινώνεται η πίεση με τις κινήσεις του αυχένα.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η χειρουργική θεραπεία έχει καλά αποτελέσματα στα αρχικά στάδια της νόσου, σε προχωρημένες όμως καταστάσεις φαίνεται ότι η βοήθεια είναι η ίδια με μια καλή συντηρητική αντιμετώπιση. Θα πρέπει να αποσυμπιεστεί ο νευρικός ιστός από ότι πιέζεται, να διευρυνθεί ο σωλήνας και τα τρήματα και να στηριχθεί η σπονδυλική στήλη σε φυσιολογική θέση.

Επειδή είναι πάθηση προοδευτικά βραδέως επιδεινούμενη, πιθανώς νευρολογικά συμπτώματα θα εμφανιστούν.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα παυσίπονα, το κολάρο και τη φυσικοθεραπεία.

Τον κυριότερο λόγο στην αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων της μυελοπάθειας τον έχει η φυσιοθεραπεία και για την συντηρητική και την μετεγχειρητική αντιμετώπιση. Θα πρέπει ο φυσιοθεραπευτής να στοχεύει στη καθημερινή κινητοποίηση ώστε να αποδίδει ο ασθενής όλες τις δυνατές δραστηριότητες του. Ασκήσεις σε όρθια, καθιστή και ξαπλωμένη θέση και να τον παροτρύνει να κάνει κάθε μέρα και μόνος του, περισσότερα με την πάροδο του χρόνου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Μπορεί τα ευρήματα και τα συμπτώματα να είναι διαφορετικά. Η εγκατάσταση αρχίζει στην ηλικία των 50-60 ετών. Το 50% των ανθρώπων με μυελοπάθεια, έχουν πόνο στον αυχένα, στη περιοχή της ωμοπλάτης ή στους ώμους. Αδυναμία, μουδιάσματα ή και αδεξιότητα στα χέρια είναι συχνά. Αν υπάρχουν συμπτώματα από τα πόδια αυτά μπορεί να είναι αδυναμία, δυσκολία στη βάδιση, μουδιάσματα και συχνές πτώσεις. Σε προχωρημένες περιπτώσεις διαταραχές από τη κύστη και το έντερο μπορεί να εμφανιστούν.

Οι άνδρες και οι γυναίκες προσβάλλονται στο ίδιο περίπου ποσοστό, οι άνδρες στην ηλικία των 50 και οι γυναίκες στα 60. Η κλινική εικόνα οδηγεί τον ειδικό στη διάγνωση που θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και με εξετάσεις. Οι απλές ακτινογραφίες, η αξονική και μαγνητική τομογραφία είναι σημαντική βοήθεια. Η απεικόνιση στο νωτιαίο μυελό της βλάβης (μυελοπάθεια) σχεδόν πάντα εντοπίζεται.